কিয় কেৱল পাৰ চৰাইয়েহে চিঠি কঢ়িয়াই লৈ ফুৰিছিল, আন কোনো চৰাই কিয় নহয়, কাৰণ জানি আচৰিত হ’ব!

Facts in Assamese: আগৰ প্ৰজন্মই ঘৰচীয়া পাৰ চৰাইৰ ব্যৱহাৰ কৰি কম সময়ৰ ভিতৰতে বহু দূৰলৈ নিজৰ বাৰ্তা প্ৰেৰণ কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিছিল। চিনেমা আৰু টেলিভিছনৰ অনুষ্ঠানত পাৰ চৰাইয়ে বাৰ্তা কঢ়িয়াই ফুৰা বহুবাৰ চাগে দেখিছে, কিন্তু পাৰ চৰাই চিঠি পঠোৱাৰ কাৰণ কি আছিল?

Facts in Assamese Language

কিয় কেৱল পাৰ চৰাইয়েহে চিঠি কঢ়িয়াই লৈ ফুৰিছিল (Facts in Assamese)

আজি কাৰোবালৈ মেছেজ পঠোৱাটো বৰ সহজ হৈ পৰিছে। আজি আপুনি মাত্ৰ আপোনাৰ স্মাৰ্টফোনত এটা মেছেজ টাইপ কৰিব লাগিব আৰু মাত্ৰ এটা ক্লিকতে সেই মেছেজটো মাইল দূৰত বহি থকা ব্যক্তিজনে লাভ কৰে। এই ক্ষমতা আচলতে অত্যন্ত শীতল আৰু ট্ৰেণ্ডি। কিন্তু তৎক্ষণাত যোগাযোগ, বিশ্বব্যাপী নেটৱৰ্ক, উপগ্ৰহ আৰু ইণ্টাৰনেটৰ আগমনৰ হাজাৰ হাজাৰ বছৰ আগতে এঠাইৰ পৰা আন ঠাইলৈ বাৰ্তা প্ৰেৰণ কৰিবলৈ বহু সময় লাগিছিল। প্ৰথমে চিঠিখন লিখা আৰু তাৰ পিছত খোজকাঢ়ি হাতেৰে যোগান ধৰাটোৱেই আছিল হয়তো আটাইতকৈ মৌলিক আৰু দীৰ্ঘস্থায়ী যোগাযোগৰ মাধ্যম। কিন্তু এনে অৱস্থাত এঠাইৰ পৰা আন ঠাইলৈ বাৰ্তা কঢ়িয়াই নিয়াৰ ক্ষেত্ৰতো সময় নষ্ট হৈছিল। বহু সময়ত মানুহে মাহৰ পিছত মাহৰ পিছত পৰিয়ালৰ পৰা মেছেজ পাইছিল।

ঘোঁৰাত উঠি বা খোজকাঢ়ি বাৰ্তা প্ৰেৰণ কৰাটো সন্তোষজনক আছিল যদিও ই বহুতো সমস্যাৰ সন্মুখীন হৈছিল, যেনে অসাধু বাৰ্তাবাহক, দুৰ্ঘটনা, বাৰ্তা হেৰুৱা, অপ্ৰত্যাশিত পলম আৰু নিশ্চিত গোপনীয়তাৰ অভাৱ। এই কাৰণেই বহুতে মানৱীয় উপাদানটো সম্পূৰ্ণৰূপে আঁতৰাই বাৰ্তাটো প্ৰেৰণ কৰিব বিচাৰিছিল। আজিৰ সময়ৰ দৰে কাৰিকৰী বোজা কঢ়িয়াই নিয়াতকৈ আমি বেতাঁৰ নেটৱৰ্ক আৰু মাইক্ৰ’চিপ ব্যৱহাৰ কৰো। আগৰ প্ৰজন্মই ঘৰচীয়া পাৰ চৰাইৰ ব্যৱহাৰ কৰি কম সময়ৰ ভিতৰতে বহু দূৰলৈ নিজৰ বাৰ্তা প্ৰেৰণ কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিছিল। চিনেমা আৰু টেলিভিছনৰ অনুষ্ঠানত পাৰ চৰাইয়ে বাৰ্তা কঢ়িয়াই ফুৰা বহুবাৰ চাগে দেখিছে, কিন্তু পাৰ চৰাই চিঠি পঠোৱাৰ কাৰণ কি আছিল?

পাৰ চৰাইৰ আৰ্হি আৰু গতিবিধিৰ বিষয়ে অধ্যয়ন কৰি থাকোঁতে দেখা গ’ল যে ইহঁতৰ দিশবোৰ মনত ৰখাৰ এক আচৰিত জ্ঞান থাকে। প্ৰতিটো দিশতে মাইলমান উৰি যোৱাৰ পিছতো ইহঁতে নিজৰ বাহটোক পথ প্ৰদৰ্শন কৰিবলৈ সক্ষম হয়।

আচলতে পাৰ চৰাইবোৰ সেই চৰাইবোৰৰ পৰাই আহে, যিবোৰৰ বাটবোৰ মনত ৰখাৰ ক্ষমতা থাকে। পাৰ চৰাইৰ দেহত এক প্ৰকাৰৰ জিপিএছ ব্যৱস্থা আছে বুলি এটা কথা আছে, যাৰ বাবে সিহঁতে কেতিয়াও বাট পাহৰি নিজৰ বাট নিজে বিচাৰি পায়। বাট বিচাৰিবলৈ পাৰ চৰাইৰ দেহত মেগনেটৰিচেপচন দক্ষতা পোৱা যায়। এক প্ৰকাৰে কপৌৰ ক্ষেত্ৰত এইটো এটা গুণ। এই সকলোবোৰ বৈশিষ্ট্যৰ উপৰিও পাৰ চৰাইৰ মগজুত পোৱা ৫৩টা কোষৰ এটা গোটও চিনাক্ত কৰা হৈছে, যাৰ সহায়ত ইহঁতে দিশটো চিনাক্ত কৰি পৃথিৱীৰ চুম্বকীয় ক্ষেত্ৰ নিৰ্ণয় কৰিবলৈ সক্ষম হৈছে। এই কোষবোৰে যিদৰে কাম কৰে, যিদৰে এটা দিশ সূচকে দিশৰ বিষয়ে কয়। ইয়াৰ বাহিৰেও কপৌৰ চকুৰ ৰেটিনাত ক্ৰিপ্ট’ক্ৰ’ম নামৰ এবিধ প্ৰ’টিন পোৱা যায়, যাৰ ফলত ইহঁতে সোনকালে পথ বিচাৰি পায়। এইবোৰ কাৰণতে চিঠিখন এঠাইৰ পৰা আন ঠাইলৈ কঢ়িয়াই নিবলৈ পাৰ চৰাইবোৰক বাছি লোৱা হৈছিল।