এই পোষ্টটোত আমি আপোনালোকক ভাৰতৰ কলা-সংস্কৃতি (Indian Art and Culture in Assamese) ৰ বিষয়ে তথ্য দিছো। ভাৰতত বিভিন্ন ধৰ্ম, বৰ্ণ আৰু সম্প্ৰদায়ৰ লোক পোৱা যায়। ভাৰতৰ কলা সংস্কৃতিও ইয়াৰ এক গুৰুত্বপূৰ্ণ অংশ। যিদৰে সকলো সাদৃশ্য, বৈচিত্ৰ্য এখন দেশৰ ভিতৰত পোৱা যায়, ঠিক সেইদৰে আমাৰ ভাৰত দেশক সংস্কৃতি অবিহনে অসম্পূৰ্ণ বুলি গণ্য কৰা হয়।
ভাৰতীয় কলা সংস্কৃতি (Indian Art and Culture in Assamese) ৰ সৈতে জড়িত সকলো তথ্য তলত দিয়া হৈছে:-
ভাৰতৰ কলা সংস্কৃতিসমূহ বিভিন্ন ভাগত বিভক্ত:-
- পৰিচয় - ভাৰতীয় কলা আৰু সংস্কৃতি
- ভাষাসমূহ
- ধৰ্ম
- পোছাক
- সংগীত
- নৃত্য
- নাটক আৰু থিয়েটাৰ -
- চিত্ৰকলা
- ভাস্কৰ্য্য আৰু স্থাপত্য
- উপসংহাৰ
পৰিচয় - ভাৰতীয় কলা আৰু সংস্কৃতি (Introduction - Indian Art and Culture)
ভাৰতৰ কলা সংস্কৃতিৰ পৰিবেশন স্বয়ং বৈদিক যুগৰ পৰাই দেখা যায়, অৰ্থাৎ ই পুৰণি কালতেই আৰম্ভ হৈছিল। মহাৰাজ ৰজাৰ সময়ত যেতিয়া মূৰ্তি শিল্প প্ৰদৰ্শন কৰা হৈছিল। ভাৰতৰ কলা সংস্কৃতিৰ কথা ক’বলৈ গ’লে ভাৰতৰ সংস্কৃতি আৰু সভ্যতা সমগ্ৰ বিশ্বতে বিখ্যাত।কলা-সংস্কৃতি আমাৰ ভাৰতৰ ঐতিহ্য।আমাৰ দেশৰ সভ্যতাই বিয়পি পৰিছে আৰু বিদেশী দেশতো এক বেলেগ স্থান দখল কৰি আছে, ভাৰতৰ নিজস্ব সংগীত, নৃত্য, লোক পৰম্পৰা, জীৱন, সংস্কৃতি, সভ্যতা, পৰম্পৰা, প্ৰদৰ্শনী, ৰীতি-নীতি, চিত্ৰকলা, থিয়েটাৰ, গীত সমগ্ৰ বিশ্বতে আছে। সমগ্ৰ বিশ্বই ভাৰতৰ কলা-সংস্কৃতিৰ পৰিচয় দিয়ে।
ভাৰতত বাস কৰে বিভিন্ন জাতি, ধৰ্ম আৰু বিভিন্ন সংস্কৃতিৰ লোক। ইয়াৰ মানুহে বেলেগ বেলেগ ভাষা কয়, বেলেগ বেলেগ কাপোৰ পিন্ধে, বিভিন্ন উৎসৱ পালন কৰে, কিন্তু তথাপিও তেওঁলোকৰ মাজত সাদৃশ্য আছে। হয়তো সেইবাবেই কোৱা হয় যে "ভাৰতত বৈচিত্ৰ্যতো ঐক্য দেখা যায়"।
গতিকে আমি জানিছো যে ভাৰতৰ কলা সংস্কৃতি কেনেকৈ আৰম্ভ হ’ল আৰু ইয়াত জাতি, ধৰ্ম আৰু ভাষাৰ গুৰুত্ব কি, তাৰ পিছত আমি জানিব পাৰিম যে ভাৰতৰ কলা সংস্কৃতি কিমান অংশত বিভক্ত হৈছে আৰু ইয়াৰ গুৰুত্ব ভাৰতীয়ৰ জীৱনত কি গুৰুত্ব আছে জানো আহক।
(১) ভাষাসমূহ (Language)
ভাষাৰ কথা ক'বলৈ গ'লে সংবিধানৰ অষ্টম অনুসূচী অনুসৰি ভাৰতৰ কলা-সংস্কৃতিত ২২টা ভাষা পোৱা যায়।আৰু বিভিন্ন ধৰ্মৰ লোকে বিভিন্ন ভাষা কয়।ভাষিক বৈচিত্ৰ্য বিভিন্ন ৰাজ্যতো পোৱা যায়, যেনে বাস কৰা মানুহ ওড়িশা ৰাজ্যত ওদিয়া ভাষা, মহাৰাষ্ট্ৰত মাৰাঠী, ছত্তীশগড়ত ছত্তীশগড়ী, মণিপুৰত বাংলা, আৰু বিভিন্ন ৰাজ্যসমূহত ভাৰতত উৰ্দু, হিন্দী, গুজৰাটী, মালয়ালম আদি অন্যান্য ভাষা ব্যৱহাৰ কৰা হয়।
গতিকে আমি জানিব পাৰিলোঁ যে ভাৰতৰ বিভিন্ন ৰাজ্যত বিভিন্ন ভাষা কোৱা হয়। আৰু ভাৰতত মুঠ ২২টা ভাষা কোৱা হয়। ইয়াৰ পিছত আমি জানিব পাৰিম যে মানুহে কেনেকৈ ভাষাৰ ভিত্তিত ধৰ্ম ভাগ কৰিছে, গতিকে আহকচোন আমাৰ চৌপাশে কোনবোৰ জাতিৰ মানুহ আছে।
(২) ধৰ্ম (Religion)
ভাৰতৰ কলা সংস্কৃতিত বহুতো বৰ্ণ ধৰ্মৰ লোক পোৱা যায়। ধৰ্মই তেওঁলোকৰ আধ্যাত্মিকতাক বুজায়, যাৰ ভিন্ন ভিন্নতা আছে। ধৰ্মকো ভাৰতৰ কলা সংস্কৃতিৰ এটা অংশ হিচাপে গণ্য কৰা হয়। বিশ্বৰ ধৰ্মসমূহৰ ভিতৰত ভাৰতীয় ধৰ্ম। ভাৰতীয় শিল্পকলা আৰু হিন্দু, বৌদ্ধ, শিখ, জৈন আদি ধৰ্মৰ ভিত্তিত সংস্কৃতি ৰখা হৈছে। ধৰ্মৰ পাৰ্থক্য ভাৰতত সৰ্বাধিক আৰু ইয়াত অতি ধৰ্মান্ধ ধৰ্মৰ লোক অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হৈছে, য’ত ১৩.৪% হিন্দু ধৰ্ম অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হৈছে।
(৩) পোছাক (Clothing)
ভাৰতৰ কলা সংস্কৃতিতো তেওঁলোকৰ সাজ-পোছাকৰ গুৰুত্ব আছে, যেনে- মহিলাৰ বাবে শাৰী আৰু পুৰুষৰ বাবে ধোতি কুৰ্তা ইয়াত পৰম্পৰাগত সাজ-পোছাক আৰু তাতো ৰাজ্য আৰু বাসস্থান অনুসৰি সাজ-পোছাক আছে, যেনে দক্ষিণ ভাৰতৰ পুৰুষসকল বগা ৰঙৰ দীঘল চাদৰ আকৃতিৰ কাপোৰ পিন্ধে আৰু ঘগ্ৰা, চুন্নী, কুৰ্তা, লুঙি, ধোতি, পায়জামা, শাৰী ব্লাউজ আদি পিন্ধে।
(৪) সংগীত (Music)
ভাৰতীয় কলা সংস্কৃতিতো সংগীতৰ স্থান অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ বুলি গণ্য কৰা হয়, বৈদিক যুগৰ পৰাই সংগীতৰ স্থান প্ৰভাৱশালী হৈ আহিছে। আজিও বৈদিক দৰ্শকক ত্যাগ কৰি গোৱা হয়, ই প্ৰাচীন কালৰে পৰা মনোৰঞ্জনৰ মাধ্যম হৈ আহিছে।
(৫) নৃত্য (Dance)
ভাৰতৰ কলা সংস্কৃতিও আগতে নৃত্য আৰু গীতৰ অংশ আছিল, ইয়াত প্ৰধান নৃত্য আছে যিবোৰক প্ৰাচীন ইতিহাসৰ সাক্ষী বুলিও গণ্য কৰা হয়, এই মহিনীয়াটম, কুচিপুৰীত কিছুমান লোক নৃত্য ৰাজ্য অনুসৰি বিখ্যাত হৈ পৰিছে যেনে- বিহু অসমৰ, গুজৰাটৰ ডাণ্ডিয়া আৰু গৰ্বা, ছত্তীশগড়ৰ ৰৌতনাচা, পঞ্জাৱৰ ভাংৰা, মহাৰাষ্ট্ৰৰ লাভানী, কৰ্ণাটকৰ যক্ষগানা, তামিলনাডুৰ গোৱা আৰু ভাৰত নাট্যমৰ দেখনী, উত্তৰ প্ৰদেশৰ কথক, কেৰেলাৰ কঠাকলি আদিও গুৰুত্বপূৰ্ণ অংশ ভাৰতৰ কলা সংস্কৃতি।
(৬) নাটক আৰু থিয়েটাৰ (Drama and theater)
ভাৰতীয় কলা-সংস্কৃতিতো নাটক থিয়েটাৰৰ অৱদান আছে।প্ৰাচীন কালৰে পৰা শিল্পক্ষেত্ৰত ভাৰতীয় নাটক আৰু থিয়েটাৰ চলি আহিছে, ইয়াৰে কিছুমান হ’ল – কালিদাসৰ অভিজ্ঞান শকুন্তলাম, নাট্যকাৰসকলৰ মাজত গুৰুত্বপূৰ্ণ হৈ আহিছে। লোকনাট্যৰ পৰম্পৰাও ভাৰতৰ প্ৰায়বোৰ অঞ্চলতে উপযোগী।
(৭) চিত্ৰকলা (Painting)
ভাৰতৰ কলা-সংস্কৃতিত চিত্ৰকলােও উপযোগী স্থান লাভ কৰিছে চিত্ৰকলা ভাৰতৰ এটা অজন্ত এলোৰা মন্দিৰত নিৰ্মিত চিত্ৰই প্ৰকৃতিৰ প্ৰতি প্ৰেম দেখুৱাইছে, এই চিত্ৰখনক অতি বিখ্যাত বুলি গণ্য কৰা হয়, ইয়াৰে এখন কালিদাসৰ অভিজ্ঞান শকুন্তলম ভাৰতীয় শিল্পৰ উল্লেখযোগ্য ধাৰাসমূহৰ ভিতৰত ৰজা ৰবি বৰ্মা, নন্দলাল বসু, গীতা ভাধেৰা, জামিনি ৰয় আৰু বি ভেংকটপ্পা আদি কিছুমান আধুনিক চিত্ৰশিল্পী। বৰ্তমানৰ শিল্পী সকলৰ ভিতৰত ভাৰতীয় শিল্পৰ সেই নতুন যুগৰ প্ৰতিনিধি অতুল দোদিয়া, বসু কৃষ্ণমকনাহৰী, দেৱজ্যোতি ৰায় আৰু শিবু নাটেছন।
(৮) ভাস্কৰ্য্য আৰু স্থাপত্য (Sculpture and Architecture)
ভাৰতীয় শিল্প সংস্কৃতিতো ভাস্কৰ্য্য আৰু স্থাপত্যৰ এক সুকীয়া স্থান আছে।ভাৰতীয় ভাস্কৰ্য্যৰ সূচনা হৈছে সিন্ধু ঘাটিৰ যুগৰ পৰা, য'ত খননৰ সময়ত কিছুমান মূৰ্তি পোৱা গৈছে, মথুৰাৰ গোলাপী ৰঙৰ বেলেগ শিলৰ কিছুমান মূৰ্তিও পোৱা গৈছে ভাৰতীয় শিল্প।স্থাপত্য মৌৰ্য আৰু তেওঁৰ সাম্ৰাজ্যৰ সময়ছোৱাত ভাৰতীয় ইতিহাসৰ স্থাপত্যৰ নমুনা উপস্থাপন কৰা সঞ্চি স্তুপ নিৰ্মাণ কৰা হৈছে, কিছুমান মোগল স্থাপত্যও ভাৰতৰ কৃষ্ণমকনাহৰী, দেৱজ্যোতি ৰায় আৰু শিবু নাটেছন, ভাৰতীয় শিল্পকলা। সেই নতুন যুগৰ প্ৰতিনিধি হৈছে সংস্কৃতি আৰু শিল্পত পোৱা বস্তু যেনে গোল গুম্বাদ, দিল্লীৰ লাল কিল্লা, আগ্ৰাৰ তাজমহল, জামা মছজিদ, আলাই দৰৱাজা ভিক্টোৰিয়া মহল ইয়াৰ উত্তম উদাহৰণ।
উপসংহাৰ (Conclusion)
এই লেখাটোৰ জৰিয়তে আমি আপোনালোকক ভাৰতীয় কলা সংস্কৃতিৰ সৈতে পৰিচয় কৰাই দিছো, যিটো এই ভাৰতীয় লোককলা আৰু সংস্কৃতিৰ কেন্দ্ৰবিন্দু, য’ত সকলো লোকগায়ন লোকসংস্কৃতিৰ লগতে বহুতো স্থাপত্য কলাৰ নমুনাৰ পৰিচয় দিয়া হৈছে। এনেদৰে আমাৰ ভাৰতীয় কলা সংস্কৃতিত বহুতো বৈশিষ্ট্য পোৱা যায়, ভাৰতৰ কলা-সংস্কৃতি আমাৰ ভাৰতৰ আধাৰশিলা। কলা-সংস্কৃতি অবিহনে ভাৰত দেশখন অসম্পূৰ্ণ বুলি গণ্য কৰা হয়।
আজিৰ লেখাটোত আমি ভাৰতীয় কলা-সংস্কৃতিৰ বিষয়ে বিতংভাৱে জানিব পাৰিলোঁ, ভাৰতীয় শিল্প আমাৰ দেশৰ গৌৰৱময় ইতিহাসৰ এক গুৰুত্বপূৰ্ণ অংশ হৈ আহিছে। ভাৰতীয় সংস্কৃতিয়েই ভাৰতক আন দেশৰ পৰা পৃথক কৰি তুলিছে।
আশাকৰোঁ ভাৰতীয় কলা-সংস্কৃতিৰ এই লেখাটো আপোনালোকৰ বাবে উপযোগী বুলি প্ৰমাণিত হ'ব, যদি লেখাটো ভাল লাগে, তেন্তে লেখাটো শ্বেয়াৰ কৰক।
Post a Comment
0 Comments